Sołectwa - zabytki i ciekawe zakątki

 

Borowo

• PAŁAC Z POCZĄTKÓW XX WIEKU O CHARAKTERZE BAROKOWEJ WILLI - Pałac powstał na początku XX wieku. Obok pałacu zachowało się dużo pomnikowych drzew. W sąsiedztwie pałacu stoi też obelisk nagrobkowy z 1794 roku płk J. Mojaczewskiego, przeniesiony z Czempinia. Obecnie w zespole pałacowo-parkowym znajduje się siedziba Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Strzelce, Oddział Borowo.
• SZKOŁA Z 1878 ROKU - Później rozbudowana, neogotycka, na zewnątrz tablica poświęcona Józefowi Wojciechowskiemu pochodząca z 1989 roku.

---

 

 

 

Piotrkowice

• DWÓR - Dwór zbudowano pod koniec XIX wieku, jako obiekt późnoklasycystyczny, murowany, parterowy, otynkowany. Piętrowa część środkowa wysunięta jest ryzalitami o trójkątnych szczytach: w elewacji frontowej - trzyosiowa, w ogrodowej - czteroosiowa. Okna są prostokątne zwieńczone odcinkami gzymsu, w ryzalitach zamknięte półkoliście. Wnętrze jest dwutraktowe z sienią na osi. Dach dwuspadowy kryty jest dachówką.

---

 

 

 

 

Stary Gołębin

• KOŚCIÓŁ PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ PANNY MARII - Kościół wzniesiony został około 1660-70 roku z fundacji Jana Domiechowskiego. W 1881 roku staraniem Emila Szołdrskiego dobudowano do niego neorenesansową kaplicę grobową. Zasadnicza bryła kościoła jest drewniana, orientowana, na podmurówce ceglanej, jednonawowa z kwadratową wieżą od zachodu. Wewnątrz posiada strop listowy -  pseudokasetony z około 1870 roku, w zakrystii zamontowano strop belkowy. Ołtarz główny i dwa boczne wczesnobarokowe ołtarze pochodzą z lat 1660 - 1670. W polu środkowym ołtarza głównego znajduje się obraz Wniebowzięcia N.P. Marii, a w zwieńczeniu św. Józef z Dzieciątkiem. W lewym ołtarzu, w polu środkowym, znajduje się obraz Chrystusa przy słupie, a w prawym obraz św. Izydora. Kościelna ambona pochodzi z około 1670 roku, chór muzyczny wsparty jest na dwu kolumienkach. W kościele znajdują się dwa obrazy z lat: 1660- 1670, przedstawiające św. Jana Ewangelistę i Adoracja Matki Boskiej (obecnie znajduje się w plebanii). Ponadto dwie rzeźby późnogotyckie z przełomu XV/XVI wieku, św. Stanisława i św. Wojciecha. Na zewnątrz dachy dwuspadowe, na zakrystii jednospadowy, wspólny z prezbiterium. Wieża zwieńczona jest hełmem blaszanym z latarnią z XIX wieku, na dachu nawy wieżyczka z sygnaturką.
• KAPLICZKA - Z barokową, wykonaną z piaskowca figurą św. Jana Nepomucena z około 1720- 1730 roku, położona w rozległym parku krajobrazowym z XVIII wieku.
• SPICHLERZ Z KOŃCA XIX WIEKU - Budynek spichlerza powstał pod koniec XIX wieku. Obiekt posiada charakterystyczną wieżyczkę i ceglano - drewniany ganek w formie galeryjki. Spichlerz stanowi cześć dawnego zespołu folwarcznego.
• BUDYNEK SZKOLNY - Budynek szkolny pochodzi z I. połowy XIX wieku. Dawna szkoła została zlikwidowana. Na zewnątrz budynku pozostała tablica poświęcona harcmistrzowi Florianowi Marciniakowi, pierwszemu komendantowi Szarych Szeregów. Tablicę z 1969 roku.

---

Gorzyczki

• PAŁAC - Pałac zbudowany został w 1868 roku, dla Edwarda Potworowskiego, o cechach neorenesansowych. Jest murowany z cegły, otynkowany, piętrowy, dziewięcioosiowy z trzyosiowym ryzalitem pośrodku fasady frontowej i dwukondygnacyjną wieżą w narożu. W południowym skrajnym oknie elewacji frontowej jest krata z herbem Dębno i literami EP. Wnętrze jest dwutraktowe z sienią na osi, za którą jest salon. W klatce schodowej jest bogato rzeźbiona balustrada neorenesansowa. Pałac nakryty jest dachem płaskim.

• DWOREK - Dworek pochodzi z II połowy XVIII wieku, a przebudowano go w XIX wieku. Dworek jest murowany z cegły, otynkowany, parterowy z przybudówkami od wschodu. Od frontu posiada trzyosiową piętrową wystawkę pośrodku oraz portalik zwieńczony gzymsem, podtrzymującym okap. Nakryty jest dachem czterospadowym.

---

Gorzyce

Głaz pamiątkowy z tablicą (1994 rok) w formie krzyża harcerskiego, ustawiony w miejscu nieistniejącego domu - miejsca urodzenia harcmistrza Floriana Marciniaka, pierwszego naczelnika Szarych Szeregów.

---

 

 

 

 

 

 

Jarogniewice

• PAŁAC - Zbudowany około 1792 roku dla Celestyna Sokolnickiego - stolnika poznańskiego. W roku 1870 dobudowano z boków parterowe galerie, a w latach 1893-1904 dokonano odnowienia i przebudowy pałacu pod kierunkiem architekta Stanisława Boreckiego. Zbudowany w stylu klasycystycznym z licznymi przekształceniami na przełomie XIX/ XX wieku, piętrowy, murowany, otynkowany z kolumnowym portykiem w fasadzie frontowej i z trójbocznym ryzalitem w fasadzie ogrodowej. Wnętrza zostały całkowicie przebudowane w 1893 i po 1945 roku. Pierwotnie układ był dwutraktowy z klatką schodową pośrodku. Na osi parteru zachował się ośmioboczny salon w ryzalicie ogrodowym. Plafon neoklasycystyczny z 1893 roku. W fasadzie frontowej znajduje się pseudoryzalit rozczłonkowany pilastrami jońskimi, przed nim jest wysunięty portyk z dwiema parami kolumn, zwieńczony trójkątnym frontonem z herbem Żółtowskich. Dach jest czterospadowy, kryty blachą, z neobarokowymi lukarnami. Oficyna południowa zbudowana jest w stylu klasycystycznym około 1792-1800 roku, piętrowa, siedmioosiowa z jednoosiowym ryzalitem pośrodku. Dach naczółkowy kryty jest dachówką. Wnętrza zostały przebudowane. Oficyna północna zbudowana jest w stylu neobarokowym, przebudowana w roku 1904, piętrowa z wieżyczką i zegarem słonecznym, nakryta dachem mansardowym. Zabudowania gospodarcze pochodzą z I połowy XIX wieku, nakryte dachami naczółkowymi. W zespole pałacowo - parkowym mieści się Dom Pomocy Społecznej dla Niewidomych.
• FIGURA PRZYDROŻNA ŚW. JANA NEPOMUCENA - Wykonana z kamienia, późnobarokowa z XVIII wieku. Stoi na kamiennym cokole z 1951 roku.

---

Głuchowo

• KOŚCIÓŁ PARAFIALNY PW. ŚW. KATARZYNY - Wzniesiony w 1751 roku z fundacji Adama Kołaczkowskiego, rozbudowany w 1904 roku. Zbudowany w stylu późnobarokowym i neobarokowym, orientowany, murowany z cegły, nieotynkowany. Pierwotnie zbudowany na planie krzyża z czworoboczną wieżą z kruchtą w przyziemiu. W 1904 roku dobudowano dwie zakrystie i dwie kaplice. W jednej znajduje się krypta grobowa rodziny Żółtowskich. Wewnątrz znajduje się strop, w kruchcie pod wieżą strop belkowy. Szczyty transeptu oraz dwa portale do kruchty są barokowe z połowy XVIII wieku. Ołtarz główny i ołtarze boczne mają cechy późnoklasycystyczne. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej z Panem Jezusem, św. Anną i Janem Chrzcicielem. Ambona pochodzi z około 1800 roku z rzeźbami 4 ewangelistów. W kościele znajduje się kilka ławek rokokowych z końca XVIII wieku oraz rzeźby: krucyfiks z połowy XVI wieku, Chrystus Zmartwychwstały z XVIII wieku. Obrazy pochodzą z XVIII i XIX wieku. W ściany kościoła wmurowane zostały tablice epitafijne, kamienne z XVIII i XIX wieku. Na zewnątrz kościół pokryty jest dachem dwuspadowym, na zakrystiach czterospadowym, kryty dachówką.

• PAŁAC - Wybudowany w XVIII wieku dla Hieronima Kołaczkowskiego, przebudowany dla Stefana Żółtowskiego w 1882 roku w stylu eklektyczno-klasycystyczny. Z początku własność Kołaczkowskich, do 1939 roku, Żółtowskich. Pałac jest murowany z cegły, otynkowany z boniowaniem, piętrowy z trzecią niższą kondygnacją poddasza. Zbudowany na rzucie prostokąta, jedenastoosiowy z niższymi przybudówkami po bokach. W piwnicach sklepienie jest kolebkowo - żebrowe. Pośrodku znajduje się portyk czterokolumnowy z balkonem, zwieńczony murkiem attykowym, na którym widnieje tablica z herbem Żołtowskich. Wewnątrz na osi sieni znajduje się salon z dekoracją malarską w stiukowych obramieniach. Obok w pokoju jest sufit z dekoracją stiukową z herbami Polski i Litwy. Ponadto znajduje się oficyna z około 1882 roku, murowana, otynkowana, piętrowa. Wokół pałacu znajduje się park.