Uroczysta sesja Rady Miejskiej w Czempiniu

W dniu 30 maja 2025 roku w Centrum Aktywizacji Społecznej TLENOWNIA odbyła się uroczysta sesja Rady Miejskiej w Czempiniu, którą swoją obecnością uświetnili Senator Rzeczypospolitej Polskiej Wojciech Ziemniak, Poseł Na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Ewa Schädler, Doradca Wojewody Wielkopolskiej Dawid Murek, Monika Pawłowska reprezentująca Posłankę Na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Barbarę Oliwiecką, Włodarze Powiatu Kościańskiego oraz gmin tworzących Powiat, jak również zaprzyjaźnionych z gminą Czempiń samorządów; dotychczasowi Burmistrzowie Gminy Czempiń oraz Przewodniczący Rady Miejskiej w Czempiniu poprzednich kadencji; przedstawiciele służb mundurowych, dyrektorzy instytucji powiatowych, gminnych, Radni Powiatu Kościańskiego, Radni Rady Miejskiej w Czempiniu, Proboszczowie Parafii z terenu gminy Czempiń.

Sesja zainaugurowała obchody Dni Czempinia, święta naszej gminy. Wiele w niej miejsca poświecono 35 – tej rocznicy powstania samorządu gminnego w Polsce. Okolicznościowy wykład pt.: „35 lat samorządu gminnego w Polsce. Doświadczenia i wyzwania na przyszłość" wygłosił dr Adam Jaskulski z Zakładu Badań Władzy Lokalnej i Samorządu Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Burmistrz Gminy Czempiń Konrad Malicki w swoim wystąpieniu podsumował ostatnią dekadę, podczas której wypełnia mandat Burmistrza Gminy Czempiń, wskazując na bardzo wiele sukcesów zarówno infrastrukturalnych, jak i społecznych, które dokonały się w tym czasie na terenie gminy Czempiń. Na okoliczność tą również opublikowane zostało specjalne wydanie miesięcznika „PULS”, w którym podsumowane zostały zmiany, jakie dokonały się w przeciągu ostatnich dziesięciu lata na terenie naszej gminy.

Z rąk Przewodniczącego Rady Miejskiej w Czempiniu Macieja Głochowiaka okolicznościowy medal wybity z okazji 35 – tej rocznicy samorządu gminnego w Polsce odebrali włodarze gminy Czempiń w osobach: Janusza Łakomca – włodarza gminy Czempiń w kadencji 1990- 1994, Kazimierza Dembnego - włodarza gminy Czempiń dwóch kadencji w kadencji 1994- 2002, Doroty Lew – Pilarskiej – Burmistrza Gminy Czempiń trzech kadencji 2002-2014 i Konrada Malickiego - Burmistrza Gminy Czempiń od 2014 roku. Burmistrz Konrad Malicki wręczył zaś te medale dotychczasowym Przewodniczącym Rady Miejskiej w Czempiniu w osobach: Małgorzaty Zemer - Przewodniczącej Rady Miejskiej w latach 1995 – 1997, Bolesława Ratajczaka – Przewodniczącego Rady Miejskiej w latach 2001 do 2006, Krzysztofa Sankiewicza - Przewodniczącego Rady Miejskiej w latach 2006-2012 i 2014-2015 oraz Jerzego Krzyżostaniaka - Przewodniczącego Rady Miejskiej w latach 2012-2014. Uczczono również minutą ciszy Przewodniczących Rady Miejskiej w Czempiniu i wszystkich Radnych poprzednich kadencji, którzy tego jubileuszu nie doczekali. Medalem został również uhonorowany Pan Roman Skrzypczak – pracownik Urzędu Gminy w Czempiniu od blisko czterdziestu lat.

Ważnym punktem sesji było wręczenie medalu honorowego Gminy Czempiń, który uchwałą Rady Miejskiej w Czempiniu w tym roku został przyznany pośmiertnie Florianowi Marciniakowi w 110 – ta rocznicę jego urodzin.

Florian Marciniak urodził się 4 maja 1915 r. w Gorzycach. Naukę rozpoczął w 1922 r. w Szkole Powszechnej w Starym Gołębinie i kontynuował ją w Gimnazjum w Poznaniu, w tym czasie dołączył też do XXI. Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Rejtana, z którą był związany nawet po zakończeniu nauki. Maturę zdał w roku 1934 i rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W okresie studiów działał aktywnie w Akademickim Kole Harcerskim, którego był skarbnikiem, a następnie wiceprezesem. Jako członek ZHP dał się poznać jako niezwykle inteligentny młody człowiek obdarzony charyzmą i posiadający zdolności organizatorskie – był komendantem wielu obozów. Pogłębiał swoją wiedzę i warsztat harcerski poprzez udział w wyjazdach studyjnych między innymi na Węgry. Już w 1935 r. otrzymał stopień podharcmistrza. W rok później objął funkcję kierownika Wydziału Młodzieży w Komendzie Wielkopolskiej Chorągwi Harcerzy, natomiast zimą 1937 r. został mianowany przez samego harcmistrza Aleksandra Kamińskiego, zastępcą Komendanta Centralnego Ośrodka Harcerskiego w Górkach Wielkich na Śląsku. Tuż przed wybuchem wojny wrócił do kraju z wyjazdu studyjnego do Francji i Wielkiej Brytanii ostatnim pociągiem, jaki naziści przepuścili przez swoje terytorium do Polski. W Warszawie oddał się do dyspozycji prezydenta miasta, Stefana Starzyńskiego i został komendantem Wojennego Pogotowia Harcerzy, a następnie Naczelna Rada zaproponowała mu objęcie funkcji Naczelnika Harcerzy. W listopadzie 1939 r. konspiracyjne harcerstwo przyjęło kryptonim „Szare Szeregi”. Florian był zwolennikiem ścisłej współpracy z terenem, stąd też Główna Kwatera wizytowała poszczególne chorągwie – niejednokrotnie sam Naczelnik wyjeżdżał w teren. Dbano jednak bardzo o to, by tylko niewielka grupa osób wiedziała, kim naprawdę jest Florian i jak brzmi jego prawdziwe nazwisko – rozkazy podpisywał swymi pseudonimami. Dla Floriana Marciniaka bardzo ważnym aspektem pracy harcerskiej była działalność wychowawcza. Florianowi zależało, by mimo konieczności walki, harcerskie ideały nie zeszły dla młodych ludzi na plan dalszy. W ten sposób narodził się program wychowania przez walkę, który znany jest jako program „Dziś, jutro, pojutrze”, w tworzenie którego Florian był aktywnie zaangażowany. Poza młodzieżą zrzeszoną w Szarych Szeregach, pozostawała kwestia tysięcy młodych ludzi będących poza wpływem harcerskich ideałów. W ten sposób narodziła się koncepcja Akcji „M”, która trwała od 1942 r. do końca wojny, była ona realizowana poprzez propagowanie sportu i wychowania fizycznego, zachęcanie do samokształcenia przy pomocy koloportowanych wydawnictw, dokształcanie młodzieży oraz dostarczanie jej wartościowej lektury. Do brzemiennych w skutkach wydarzeń doszło 6 maja 1942 roku, kiedy to Marciniak został aresztowany w Warszawie przez funkcjonariuszy poznańskiego Gestapo. Podczas przesłuchań w siedzibie KdS w Alei Szucha nie wydał swoich współpracowników. W okolicach 11 maja, Florian został przewieziony do Poznania i osadzony w Forcie VII w celi 66 przeznaczonej dla więźniów politycznych, skazywanych na śmierć. Przesłuchiwano go każdego dnia w Domu Żołnierza. Najczęściej wracał z tych brutalnych przesłuchań nieprzytomny. W okolicach 10 lipca w związku z utrzymywaniem przez Floriana, iż jest jedynie skrzynką kontaktową w Szarych Szeregach, został przewieziony do Warszawy na konfrontację, która rzecz jasna nie odbyła się, gdyż nikt się w umówionym miejscu nie pojawił. Podczas powrotu ze stolicy wyskoczył z samochodu pod Sochaczewem, co spowodowało poważny uraz głowy i nogi. Przesłuchania zakończyły się. W więzieniu zachowywał w dalszym ciągu pogodę ducha, mimo złego stanu fizycznego i trudnego położenia i wspierał innych harcerzy, którzy współdzielili z nim celę. Ostatnia podróż Floriana wiodła trasą kolejową, którą przed laty wyjechał z rodzinnych Gorzyc – tyle, że w kierunku Wrocławia – tak wynika z grypsu Adama Plucińskiego do rodziców. Pluciński wraz z Florianem zginął w Gross Rosen.

Florian Marciniak został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Armii Krajowej, Złotym Krzyżem Zasługi dla ZHP oraz postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 11 listopada 2006 „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju, za upowszechnianie wiedzy o dziejach Narodu Polskiego” został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

Florian Marciniak, mimo iż bardzo wcześnie opuścił dom rodzinny, nigdy nie wstydził się swojego pochodzenia i w każdej wolnej chwili przyjeżdżał do Gorzyc, by spędzić czas z bliskimi i pomóc w rodzinnym gospodarstwie.

Przyznany pośmiertnie medal odebrał siostrzeniec Floriana Marciniaka – Stanisław Płocieniak.

Podczas sesji miał miejsce koncerty Chóru HARFA pod dyrekcją Anny Rymaniak, który wykonał utwory: „Hej od Krakowa jadę”, „Taki kraj” oraz „Polskie kwiaty”. Prezes Czempińskiego Towarzystwa Śpiewaczego HARFA – Stanisław Wiśniewski został uhonorowany przez władze gminy Czempiń okolicznościowym grawertonem z okazji przyznania Panu Stanisławowi przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotego Krzyża Zasługi dla kultury polskiej. Sesję uroczystą uświetnił również występ Chóru POLIHYMNIA pod dyrekcją Jolanty Sobolewskiej – Jakubiak, który wykonał utwory „Miłość rośnie wokół nas” oraz „The Flinstones”.